lipiec 07, 2020
Źródło panimonia.pl
Adaptacja w przedszkolu to burzliwy czas dla dziecka, rodzica i nauczyciela. Warto zastanowić się jak zaplanować pierwsze dni w przedszkolu, by były miłym przeżyciem dla przedszkolaków i rodziców.
Adaptacja oznacza przystosowanie do nowych warunków i poradzenie sobie, oznacza również zgodę na zmianę. Adaptacja dotyczy przede wszystkim rodziców, ponieważ małe dziecko naśladuje i uczy się od nich. Adaptacja to proces, a jego przebieg zależy od poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka i ma charakter indywidualny.
Debiut w przedszkolu to nie łatwa sprawa! Do trudnych sytuacji trzeba po prostu dziecko i siebie przygotować.
Aby te pierwsze dni kojarzyły się z miłymi przeżyciami, proponujemy zacząć już od momentu zapisania dziecka do przedszkola, wtedy w domu:
- wprowadzamy stały rytm dnia,
- przyzwyczajamy dziecko do samoobsługi,
- odzwyczajamy od smoczków, pampersów, nocniczka,
- przyzwyczajamy do urozmaiconych potraw, bez rozdrabniania pokarmów – trzylatek może swobodnie gryźć,
- wdrażamy dziecko do przestrzegania umów i zasad,
- przygotowujemy dla trzylatka wygodny strój do samodzielnego ubrania, który można pobrudzić pastelami lub farbami,zabieramy je na zakupy i wspólnie wybieramy to, co będzie mu potrzebne w przedszkolu,
- rozmawiamy z dzieckiem, udzielając odpowiedzi na nurtujące je pytania, pozbawiamy lęku, obaw, niepewności.
Jakich trudności możemy spodziewać się w pierwszych dniach września.
• maluszki płaczą, całkiem sporo
• histeria przybiera różne oblicza: bunt, próba ucieczki z sali, czasem błaganie o powrót mamy;
• rodzice bywają przerażeni – szczególnie mamy czasem naprawdę ciężko znoszą pierwsze rozstanie z dzieckiem;
• strach rodzica: za długie pożegnania, pytania pełne podejrzeń;
• dzieciaczki zagubione w nowym otoczeniu –, nie wiedzą gdzie mają miejsce zabawki i gdzie jest toaleta, niekoniecznie potrafią usiąść w kole i boją się pytać obcych jeszcze dorosłych.
Spokojnie! “Pierwsze dni bywają trudne, ale nie ma powodu do zmartwień. To normalne, że dziecko płacze. Ale bez obaw, wiemy co z tym zrobić.
Jak ułatwić dzieciom start przedszkolny.
- Nie przeciągaj pożegnania w szatni; pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;
- Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić;
- Nie obiecuj: „Jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz.” Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania;
- Kontroluj się, co mówisz. Zamiast: „Już możemy wracać do domu.”, powiedz: „Teraz możemy iść do domu.” To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk; Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tato, rozstania z tatą są mniej bolesne;
- Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem!
Adaptację, czyli przystosowanie się dziecka do przedszkola ułatwia:
- racjonalne podjęcie decyzji,
- pozytywne myślenie o placówce ( zaufanie do personelu)
- poznanie placówki przez dziecko,
- wcześniejsze dostarczenie dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi, bycia bez mamy,
- umożliwienie kontaktów z innymi dziećmi,
- usamodzielnienie dziecka,
- akceptacja dziecka i zrozumienie jego stresu, wspieranie go,
- okazywanie spokoju, poczucia bezpieczeństwa podczas rozstania,
- czas na bycie z dzieckiem po odebraniu go z przedszkola,
- ujednolicenie rytmu życia w przedszkolu i w domu.
Adaptację utrudnia:
- niepewność decyzji,
- brak zaufania do placówki, podejrzliwość wobec personelu,
- wyrzuty sumienia, niepokój, lęk, poczucie zagrożenia,
- nieznajomość placówki,
- brak doświadczeń społecznych w kontaktach z innymi dorosłymi i dziećmi,
- nadopiekuńczość, wyręczanie dziecka w czynnościach związanych z samoobsługą,
- " rzucenie na głęboką wodę" - pełny wymiar godzin(od 6.00 do 16.30),
- straszenie ciociami,
- pośpiech, zdenerwowanie, zabieganie, brak czasu dla dziecka,
- brak zrozumienia dla trudnych zachowań dziecka, obrażanie się na dziecko, odrzucenie.
Co przygotować do przedszkola?
- luźne spodnie lub spódnica z gumką,
- w zależności od pogody - bluzka bawełniana (najlepiej z krótkim rękawkiem) lub lekki sweterek – czyli ubiór „na cebulkę”, ważniejszy wygodny strój, a nie elegancki,
- kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina,
- ubrania z rozciągliwymi dekoltami,
- ubranie na zmianę: majtki, spodnie, skarpetki, bluzka (gdyby zdarzyła się „wpadka”),
- wygodne kapcie, podpisane inicjałami dziecka,
- uśmiech i dobry humor !!!
Rodzicu! Pierwszego dnia weź ze sobą:
- pewność, że dziecko sobie poradzi,
- zaufanie do nauczycielek i personelu przedszkola,
- uśmiech na twarzy.
